Wdzięczność rodzi radość, czyli bezcenny dar dziadka

Jakie wspomnienia i emocje wywołuje w Tobie słowo „dziadek”? Może jesteś dziadkiem a nawet pradziadkiem? A może to dopiero przed Tobą? Chcę Ci powiedzieć, że każdy dziadek ma ważne i piękne zadanie do wykonania – przekazać dziedzictwo i nauczyć swe wnuki radości życia.   

Pomyśl o dziedzictwie, które zostawisz kolejnemu pokoleniu. Mam nadzieję, że Twoja przeszłość jest pełna ważnych lekcji, które możesz przekazać swoim dzieciom lub wnukom: lat ciężkiej pracy i oddania, silnego poczucia znaczenia rodziny czy też niesłabnącej wiary w Boga. Są to istotne elementy składowe Twojej schedy. 

Dziadek odgrywa istotną rolę w kształtowaniu u wnuków obrazu relacji rodzinnych i w ogóle życia. Za kilka a może dopiero za kilkadziesiąt lat przyjdzie dzień, gdy Twoje wnuki lub prawnuki, zastanawiając się, co powinni zrobić, pomyślą o tym, co Ty robiłeś w podobnej sytuacji, jak sobie radziłeś.

Pamiętaj, masz wpływ na to, czy starzejesz się z wdziękiem. Przykładowo mój dziadek znacząco zmienił swoje życie, kiedy się urodziłem. Babcia i ojciec mówili mi, że pojawienie się wnuków zmobilizowało dziadka do tego, by popracować nad swoim słownictwem. Nie stronił bowiem od brzydkiego, wulgarnego języka. Gdy skończyłem trzynaście lat, rzadko można było usłyszeć, by przeklinał. 

Prezentem, jaki możesz dać swoim wnukom, jest bycie osobą, która potrafi się zmobilizować, ma zainteresowania i cieszy się życiem. Kiedy patrzą na Ciebie i widzą, że w Twoim wydaniu życie jest piękne, albo gdy widzą, jak znacząco zmieniasz dla nich swoje życie, otrzymują od Ciebie emocjonalny dar nie do przecenienia. 

W społeczeństwie, które nisko ceni starszych, starzenie się może być źródłem depresji. Nasz krąg kulturowy wysyła sygnał, że starość oznacza wypadnięcie z obiegu i że tylko ludzie trendy są warci uwagi. Zamiast zwyczajowo być obdarzani szacunkiem, starsi ludzie mogą doświadczać wielu nieuprzejmości i lekceważenia. W takiej atmosferze łatwo jest poczuć się zdradzonym przez kulturę i wieść zgorzkniałe, przepełnione sceptycyzmem życie.  

Jednakże jednym z największych zwycięstw ducha jest wola bycia wdzięcznym za każdą dobrą rzecz – determinacja, by skupić uwagę na tym, co pozytywne, bez względu na wszystko inne. Wdzięczność daje radość, a radość pozwala stworzyć pełną miłości relację z wnukami.  

Dr Kornahber pisze: „Im silniejsza jest więź łącząca wnuki z dziadkami, tym bardziej wnuki stają się odporne na stereotypy kreowane przez społeczeństwo. Jeżeli dziadek ma dobry kontakt z wnukiem lub wnuczką, to bardzo jest prawdopodobne, że młodzi będą postrzegali starsze osoby w pozytywny sposób pomimo złego traktowania, którego w naszym społeczeństwie doświadcza wielu seniorów”.  

Nikt nie przyjmuje z radością ciężaru niegodnego zachowania, ale wybierając przebaczenie i radość, dajesz swoim dzieciom i wnukom bezcenny dar. Dobre starzenie się oznacza także częściowe dostosowanie się do zmieniającej się kultury. Dostrzeżesz różnice między przemijającymi modami a trwałymi wartościami, pomiędzy kreowanymi medialnie wynalazkami a prawdziwym postępem. Wielu dziadków, których znam, nauczyło się obsługi komputera i teraz regularnie otrzymuje listy i rysunki od wnuków na e-maila czy też jest z nimi w stałym kontakcie przez internet, wykorzystując do tego także media społecznościowe. 

Twój życiowy optymizm wbrew wszystkiemu wywrze na Twoich dzieciach i wnukach trwałe, pozytywne wrażenie. Zmotywujesz tych młodych ludzi do kontynuowania tradycji i wartości, których przykład dałeś swoim życiem.  

Tekst jest kompilacją fragmentów książki dra Kena Canfielda „Przekazywanie dziedzictwa. Dla dziadków”,  dostępnej także jako e-book, audiobook do pobrania mp3 i audiobook CD – czyta Artur Barciś. Jest to szósty, ostatni tom serii „Przygoda Bycia Ojcem”. Cała seria dostępna w TatoSklepie w wersji książkowej, a także jako e-book, audiobook mp3 do pobrania i CD mp3.