Ważne zadanie dla taty - przygotowanie dziedzictwa
Ojcowie wyciskają niezatarty ślad w sercach i umysłach kolejnego pokolenia ojców. Składają się na to rozmaite postawy, opinie, zalety i wady. Niektóre dobre. Niektóre nie za dobre. Sam otrzymałeś od swego ojca dziedzictwo w postaci pewnych cech i zachowań. A Twoje dzieci otrzymają analogiczną spuściznę po Tobie. Proponuję ci teraz ciekawe ćwiczenie. O ile wystarczy ci odwagi, żeby je zrobić.
Weź czystą kartkę albo otwórz nowy dokument w Wordzie i zacznij spisywać wszystkie postawy, cechy, przyzwyczajenia i poglądy swojego ojca, jakie pamiętasz. Co robił, jak utrzymywał dyscyplinę, jaki miał kontakt z innymi, zainteresowania, priorytety, cechy osobowości, jak traktował pracę, rodzinę, dom, przyjaciół, sąsiadów i religię?
Może się to okazać pouczające, pokrzepiające, trudne albo nawet smutne, ale nie przerywaj, dopóki nie zapiszesz 20-30 cech. Potem postaw plusy przy tych cechach ojca, które uważasz za pozytywne i minusy przy tych negatywnych. Niektóre mogą być neutralne – ani negatywne, ani pozytywne – i nie ma w tym nic złego.
Potem wykreśl te cechy, których nie widzisz u siebie – tak pozytywne, jak negatywne. Bądź w tym uczciwy. To, co zostanie na liście, będzie – być może zaskakującym – opisem dziedzictwa, które zostawił Ci ojciec. Nie oznacza to, że nie jesteś osobiście odpowiedzialny za te cechy, dobre czy złe, ale przynajmniej teraz wiesz, skąd je przejąłeś. Zapytaj teraz samego siebie i zdecyduj: „Czego chciałbym się trzymać? Co powinienem odrzucić?”.
A teraz przyjrzyj się swojej liście pod kątem tego, co chciałbyś, żeby Twój syn z niej zachował, a co odrzucił. Jaki wynik chciałbyś zobaczyć na liście Twego syna, gdy za 30 lat podejmie się takiej pokoleniowej ewaluacji? Może pomyśleć sobie: „Ależ cholerny bagaż zostawił mi mój stary”. A może: „Tata zawsze był równym gościem. Cieszę się, że jestem do niego podobny. Pewnie, popełnił parę błędów, ale nigdy się nie poddawał i zawsze starał się robić, co należy”.
O tym, jakie otrzymałeś dziedzictwo, zdecydowali inni. Ale spuścizna, którą po sobie zostawisz zależy od Ciebie. Nie ma żadnych ograniczeń. Tylko możliwości.
Przeczytałeś? Działaj:
- Solidnie wykonaj ćwiczenie opisane w tekście.
- Przyjrzyj się historii swojej rodziny; ucz się z niej, zachowuj, co najlepsze, a resztę odrzucaj.
- Zastanów się, które z twoich cech, umiejętności chcesz przekazać swym dzieciom.