Gdy przygniatają Cię oczekiwania wobec Ciebie jako ojca

Jako ojciec jesteś bardzo ważną osobą dla swego dziecka, dla swojej rodziny, dla całego społeczeństwa. Jednak z tym wyjątkowym prestiżem łączą się także większe i mniejsze oczekiwania wobec Ciebie. Czy wszystkie są uzasadnione? Które są priorytetowe? Jak sobie z nimi radzić? Podpowiedź znajdziesz w bestsellerowej książce dra Kena Canfielda „Serce ojca. Cztery filary bliskiej więzi z dzieckiem”. 

W pierwszych latach ojcostwa wydawać się może, że każdy ma jakiś pomysł na to, co i jak powinien robić. Kultura stawia różne, zarówno wysokie, jak i niskie oczekiwania w stosunku do Ciebie jako ojca. Twoi rodzice i teściowie mają również – nawet jeśli tego nie okazują – własne nadzieje w tej kwestii. W końcu wychowujesz ich wnuki. Prawdopodobnie nawet koledzy w pracy sygnalizują jakieś oczekiwania w związku z Twoją rolą ojca.  

Dużą rolę w Twoim byciu ojcem odgrywają także oczekiwania żony. Prawdopodobnie najważniejszym mężczyzną w jej życiu, zanim spotkała Ciebie, był jej ojciec. Kiedy myśli o ojcowskim zaangażowaniu, jej umysł w sposób naturalny kieruje się ku niemu. Wszelkie oczekiwania, jakie Twoja żona ma w stosunku do Ciebie jako ojca jej dzieci, mogą być oparte na obowiązkach, jakie wypełniał (bądź nie) jej ojciec.  

Maureen miała beznadziejną relację ze swoim ojcem. Często bywał poza domem, a kiedy wracał, był niezbyt miły. Maureen zdecydowała, że sprawy między jej mężem Tedem a ich córką Jessie będą wyglądały zupełnie inaczej. Wypisała więc swojemu mężowi listę jego obowiązków. Nigdy jednak nie brała pod uwagę swoich oczekiwań i tego, czy były one realistyczne. Obiektywnie nie były. Ted zareagował sprzeciwem na presję, jaką wywierała na niego swymi oczekiwaniami żona. Często wycofywał się z obowiązków i chodził na polowania lub na ryby albo zbywał Maureen milczeniem. Bardzo to wpłynęło na ich małżeństwo i na Jessie, która odczuwała napięcie między rodzicami. 

Niektóre z nierealistycznych oczekiwań Maureen mogą być rezultatem różnic między mężczyznami a kobietami. Ponieważ jest ona pochłonięta zadaniami macierzyństwa, może założyć, że ojcostwo równa się macierzyństwu. Innymi słowy, może nie wiedzieć, że istnieją różne sposoby nawiązywania przez mężczyzn relacji ze swoimi dziećmi. Matki na przykład są przygotowane do tego, żeby reagować natychmiast – kiedy dziecko płacze, od razu odpowiadają. Płacz głodnego niemowlaka sprawia, że do piersi matki zaczyna napływać mleko.  

Maureen oczekiwała, że Ted również będzie reagować natychmiast. Ale większość mężczyzn, w tym Ted, zachowuje swoisty, obiektywny dystans. Analizują sytuację i dochodzą do własnych wniosków co do sposobu reakcji. Różnica w podejściu do sposobu wychowywania dzieci może być źródłem poważnych konfliktów między rodzicami.  

Jeżeli masz być skuteczny, omów swoje oczekiwania z żoną. Zapytaj ją: „Kochanie, czego oczekujesz ode mnie jako ojca?”.  

Bądź konkretny. Porozmawiajcie o zmienianiu pieluch lub o ilości czasu spędzanego z dziećmi i o tym, jak wyobrażacie sobie dyscyplinowanie.  

Kwestia oczekiwań zawiera w sobie także otwarcie się na postulaty żony i branie ich pod uwagę. Przede wszystkim wysłuchaj jej ze względu na własne dobro. Żona może Cię wiele nauczyć. Moja Dee nauczyła mnie więcej na temat bycia dobrym rodzicem niż potrafię powiedzieć.  

Niektóre z oczekiwań formułowanych przez Twoją żonę mogą wydawać Ci się nierealistyczne. Masz prawo (jako ten, od którego oczekuje się spełnienia zadania) do odrzucenia złych lub niewłaściwych, Twoim zdaniem, oczekiwań. Jednak koniecznie uzasadnij to. Porozmawiaj z żoną i powiedz jej, dlaczego Twoim zdaniem nie możesz zrobić tego, o co Cię prosi.  

Radzenie sobie z oczekiwaniami musi być świadomą i zwerbalizowaną procedurą. Wtedy można przyjąć naukę płynącą ze słusznych oczekiwań, a nie poddawać się wszystkim oczekiwaniom, zwłaszcza tym niesłusznym.  

Tekst pochodzi z najnowszego, uzupełnionego wydania bestsellerowej książki dra Kena Canfielda „Serce ojca. Cztery filary bliskiej więzi z dzieckiem”, dostępnej w TatoSklepie.