Tata znaczy więcej niż 100...

Na nas, mężczyznach, spoczywa wielka odpowiedzialność. Najpierw gdy wchodzimy w małżeństwo, a następnie w ojcostwo, kiedy to możemy towarzyszyć naszym dzieciom na ich drodze życia. A to już nie jest bajka, ale twarda rzeczywistość, oddanie się na służbę.

Będę inny niż mój ojciec

"Efektywny ojciec jest zaangażowany w wierne dotrzymywanie długoterminowych obietnic wobec własnych dzieci” (dr Ken Canfield, autor epokowej książki Siedem sekretów efektywnych ojców). Gdy na pasku testu ciążowego mojej żony pojawiło się info – „Będziesz, Piotrze, ojcem”, to wiedziałem nie tylko to, że nim zostałem. Wiedziałem, że chcę nim być i nim będę. Podjąłem decyzję, że oddam się  moim dzieciom na służbę.

Będę ojcem w inny sposób niż mój ojciec. Nie chciałem, by moje dzieci szukały, tak jak ja, substytutów albo innych nauczycieli życia. Choć mój ojciec był fizycznie obecny i był żywicielem rodziny, to nie pamiętam chwil jego twórczej obecności – wspólnej zabawy, pracy, zainteresowania moją osobą, a przecież byłem jego synem i to jedynym. Generalnie nie miał czasu dla mnie. Do dziś wspominamy z rodzeństwem jedno jedyne pytanie ojca, które pamiętamy. Był wtedy pijany i zapytał: „Jak tam w szkole?”. Zdziwiliśmy się trochę.

Innym doświadczeniem, które też, niestety, bolało i zostawiło ranę, był fakt, że mój tata był kucharzem. Mając naście lat, szukając jego obecności, zacząłem interesować się kuchnią, przeglądałem książki kucharskie, ale mój ojciec tego nie zauważał, a mógł przecież wtedy zostać moim nauczycielem. Już jako dorosły facet miałem ogromną frajdę, gdy zaprosiłem ojca na samodzielnie przygotowany obiad. Niestety, gotowania nauczyłem się jednak sam, choć pewnie talent odziedziczyłem po nim.

Oddać się dzieciom na służbę

Gdy zaczynałem drogę ojcostwa, byłem świadomy, iż chcąc być blisko moich dzieci, może być mi trudno oddać się pracy, zrobić karierę, mieć więcej kasy i czasu na spotkania z kolegami czy na realizację hobby. Wybrałem świadomie pracę, która pozwoli mi dużo czasu spędzać z dziećmi na drodze ich rozwoju. Kiedy ostatnio żona powiedziała: "Dziewczyny (mają po 9 i 11 lat) bardziej się ciebie słuchają i lubią chodzić na spacery i do kina z tobą”, poczułem się dumny. Wiem, że dobrze wybrałem, gdy zdecydowałem się na służbę dzieciom.

Oddanie wymaga nie tylko "przyznania się" do dziecka, wierności obietnicom, ale przede wszystkim czasu w codziennej zwyczajności. To czas - jak pisze Ken Canfield - jest przede wszystkim miarą ojcowskiego oddania i zaangażowania. Mocno w to wierzę. Poniżej znajdziesz kilka praktyk pomagających odnaleźć i zaplanować ten czas dla rodziny. Mam bogactwa, którymi zostałem obdarowany i którymi się cieszę codziennie. Kochaną żonę i wspaniałe córki, rodzinę, dom. Kocham wspólny czas, który wcześniej zdecydowałem się wypełnić i oddać pasji bycia ojcem, czyli nauczycielem życia.