Pępowina? Nie widzę przeszkód!

"Przeciąć pępowinę? Nie widzę przeszkód!" - mówi Grzegorz Rzeszutek, tata trzech synów, trener Tato.Net i... niewidomy. Zobacz, jakich jeszcze przeszkód w byciu skutecznym tatą nie widzi.

Jestem osobą prawie niewidomą. Na jedno oko nic nie widzę, na drugim niedawno lekarka stwierdziła 2% ostrości wzroku i 2% pola widzenia. Wielu ludzi dziwi się i pyta: „Jak ty możesz mieć dzieci? Przecież nie możesz się nimi zająć”. Mam trzech synów. Kiedy byłem na porodzie pierwszego z nich, położna spytała z niepewnością w głosie: „Czy będzie pan przecinał pępowinę?”. Na co spokojnie odparłem: „Nie widzę przeszkód”.

Kard. Wyszyński mówił, że czas to miłość. Żeby być dobrym ojcem, trzeba tego czasu naprawdę dużo poświęcać. Mój syn trenuje hokej. Oczywiście, ja nie widzę jak on gra. No i chciałbym mu czasem podać jakieś wskazówki, bo zawsze wskazówka ojca jest mile widziana. Nie mogę jednak tego zrobić, ale jestem obecny na każdym jego meczu. Dla mnie to ważne, żeby tam być i jestem przekonany, że dla niego też.

Ojcostwo osoby, która ma problemy ze wzrokiem, nakreśliłbym trzema słowami – czasami dłużej, drożej i inaczej. Dlaczego dłużej? Bo kiedy przychodzi mój mały Jasiek i mówi: „Tato, poczytaj mi książkę”, to wiadomo, że ja tego nie zrobię. Muszę wziąć książkę, zeskanować ją do komputera, potem przy pomocy programu, który odczytuje znaki przeczytać ją sobie a później mu ją opowiedzieć. Stąd dłużej. Dlaczego drożej? Żeby mieć pewność, że roczny Franek po zmianie pieluszki ma czysto, musiałem podczas przewijania zużyć nie dwie, ale cztery chusteczki. Inaczej? Nieraz ludzie wątpią w moje możliwości jako ojca. Pytają o różne kwestie: „Czy ty możesz to zrobić?”. Odpowiadam wtedy, że to źle zadane pytanie. Nie chodzi o to, „czy” mogę, ale o to, „jak” mogę to zrobić.

W moim przypadku sprawdzianem odpowiedzialności za dzieci są spacery. Teraz mamy ogródek i jest bezpieczniej, ale pamiętam, jak jeszcze z moim najstarszym Wojtkiem chodziłem na plac zabaw. Jak zapewnić mu bezpieczeństwo, kiedy niedaleko jest ulica? Pamiętam, że przychodzili różni rodzice. Niektórzy siadali na ławce, brali gazetę do czytania a czasami jeszcze mieli piwo pod ławką. Ja tak nie mogłem, bo musiałem być zawsze z moim dzieckiem. Gdzie więc siedziałem? Razem z nim i innymi dziećmi w piaskownicy. To był mój sposób na to, żeby on był bezpieczny i żebym ja miał poczucie spokoju.

Żeby być dobrym ojcem, nie trzeba mieć oczu, nie trzeba mieć uszu, nie trzeba mieć nóg. Nie to jest najważniejsze. Ale na pewno trzeba mieć kochające serce.

Zobacz wideo z wypowiedzią Grzegorza Rzeszutka, laureata Nagrody MAX, prelegenta V Forum Tato.Net "Miłość i odpowiedzialność".: